Lampy rtęciowe. Zależnie od ciśnienia par rtęci w lampie dzielimy je na średnioprężne, wysokoprężne i bardzo wysokoprężne. Dla celów oświetleniowych, np. ulic, placów itp., używa się zazwyczaj lamp wysokoprężnych. Źródłem światła jest jarznik (2), wykonany jako krótka rurka kwarcowa z zatopionymi dwiema elektrodami Ex i E2 oraz elektrodą zapłonową ex, połączoną przez opornik R z elektordą E2. Rurka napełniona jest argonem (Ar) i rtęcią (Hg), która podczas świecenia lampy zamienia się na parę wytwarzając ciśnienie kilkunastu atmosfer. Na zewnątrz znajduje się szklana bańka ochronna (1), przy czym przestrzeń między bańką i rurką kwarcową jest wypełniona dla celów izolacji cieplnej azotem pod ciśnieniem około 500 Tr. Temperatura par rtęci w rurce kwarcowej podczas jarzenia się lampy wynosi około 873°K. Na zewnątrz lampy znajduje się dławik ograniczający prąd w czasie świecenia lampy i w ten sposób ją stabilizujący.