Elektryczne urządzenia grzejne służą do wytwarzania ciepła. Wytworzone ciepło zostaje użyte na podniesienie temperatury jakiegoś ciała do określonej wartości. Nagrzewanie ciała może się odbywać albo sposobem pośrednim, gdy ciepło dopływa od ciała cieplejszego do zimniejszego lub sposobem bezpośrednim, gdy ciepło od razu wytwarza się w ciele, którego temperaturę należy podnieść. Zamiana energii elektrycznej w cieplną w urządzeniach grzejnych może się odbywać za pomocą następujących metod: nagrzewania oporowego, elektrodowego, łukowego, indukcyjnego, pojemnościowego i promiennikowego.
1) Nagrzewanie oporowe polega na przekształceniu energii elektrycznej w cieplną przy przepływie prądu przez elementy grzejne i wtedy jest to nagrzewanie pośrednie, lub przez nagrzewany materiał i jest to nagrzewanie bezpośrednie.
2) Nagrzewanie elektrodowe służy do nagrzewania cieczy, przy czym elektrody są w niej zanurzone, sama zaś ciecz służy jako przewodnik. Jakkolwiek jest ono podobne do nagrzewania oporowego bezpośredniego, to jednak ze względu na zachodzące duże zmiany oporności podczas nagrzewania cieczy oraz zjawisko elektrolizy, uważane jest za metodę odrębną od oporowej.
3) Nagrzewanie łukowe polega na wykorzystaniu ciepła wydzielanego przez palący się łuk elektryczny.
4) Nagrzewanie indukcyjne polega na nagrzewaniu metalu za pomocą prądów wirowych powstałych w nim pod wpływem zmiennego pola magnetycznego.
5) Nagrzewanie pojemnościowe polega na nagrzewaniu dielektryka umieszczonego w zmiennym polu elektrycznym.
6) Nagrzewanie promiennikowe polega na pochłanianiu przez ciało energii promienistej wydzielanej przez źródło promieniowania, zwane promiennikiem.